نقشه برداری

معمولاً عملیات نقشه‌برداری شامل دو مرحله برداشت (یا اندازه‌گیری و محاسبه) و ارائه نتایج کار است. در مرحله اندازه‌گیری، از وسایل و دستگاه‌هایی (نظیر توتال استیشن‌ها،تئودولیت‌ها،جی پی اس و…) و نیز روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. تا داده‌های لازم برای مرحله دوم حاصل آید. نتایج کار به صورت‌های آنالوگ (نقشه،مقاطع طولی و عرضی و…) یا رقومی مانند (جدول‌ها،مدل‌های رقمی زمین)ارائه می‌شود.
در نقشه‌برداری از مناطق کوچک اثر کرویت زمین تقریباً ناچیز است و می‌توان زمین را در منطقه کوچک مسطح در نظر گرفت. در مواقعی که زمین را مسطح فرض کنیم روش نقشه‌برداری، مستوی می‌نامند. این فرضیه مادامیکه سطح منطقه مورد نظر از چند صد کیلومتر مربع تجاوز نکند قابل قبول است.
نقشه برداری مسطح (مستوی) برای کارهای مهندسی،معماری، شهرسازی، باستانشناسی، کارهای ثبت و املاکی،تجاری، اکتشافی بکار می‌رود. برای نمایش اطلاعات مورد جمع آوری در نقشه برداری از سیستم تصویر استفاده می‌گردد. رایج‌ترین سیستم تصویر مورد استفاده در نقشه‌برداری، سیستم (Universal Transvers Mercator) UTM می‌باشد.